تغییرات خون شناسی ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در مواجهه با نانو نقره پس از تغذیه با مکمل های غذایی

به دلیل نو ظهور بودن فناوری نانو و عدم آگاهی کافی از خطرات احتمالی این ذرات از یک سو و اثرات مفید پروبیوتیک‏ها بر آبزیان از سوی دیگر، سبب شد که تحقیق حاضر به بررسی اثرات آلاینده نانو نقره بر شاخص‌های فیزیولوژیک ماهی کپور تغذیه شده با پروبیوتیک (باکتری باکتوسل) و پریبیوتیک (قارچ دکمه ای) و سین‌بیوتیک انجام شود کل دوره‌ی انجام آزمایش 60 روزی بود و پارامترهای مؤثر فیزیکوشیمیایی نیزکنترل بودند. در مجموع، ماهیان تحت ۴ تیمار آزمایشی قرار گرفتند و پس از ۶ هفته تغذیه با پروبیوتیک، در دوره‌ی۱۴ روز با نانو ذرات نقره مواجهه داده شدند. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که میزان M.C.H ، M.C.H.C، MCV و هموگلوبین خون اختلاف معنی داری با گروه شاهد داشتند (05/0P<). بطوری که پروبیوتیک منجر به کاهش شاخص‌های مذکور گردید. هموگلوبین در تیمارهای پروبیوتیک و سین‌بیوتیک افزایش و در تیمار پریبیوتیک کاهش را نشان داد، که این افزایش هم اختلاف معنی داری با گروه شاهد داشت (05/0P<). میزان لنفوسیت ها و ائوزینوفیل ها در تیمار شامل پروبیوتیک افزایش یافته و در تیمار حاوی سین بیوتیک بالاترین میزان نوتروفیل مشاهده گردید همچنین در ارتباط با منوسیت ها نتایج نشان داد در تیماری که پریبیوتیک حضور دارد منوسیت ها بالاترین میزان را دارند. که مکمل های غذایی مورد استفاده در این مطالعه تا حد زیادی در بهبود عملکرد و مقاومت ماهی کپور معمولی در مواجهه با آلودگی نانو ذرات نقره نقش ایفا کند.